سلام من 15سالمه از ده سالگی یک دوست صمیمی داشتم که چادری بود و خانواده مذهبی هم داشت در حدی که هیچ کدوم از شبکه های اجتماعی رو هم نمیشناخت اما وقتی وارد راهنمایی شدیم وضعیت تغییر کرد و بنا به دلایلی وارد یه مسیر دیگه شد و به قول معروف چشم و گوشش باز شد و الان هم دوستیش با من خیلی کم رنگ شده و با یکی دیگه از بچه های کلاسمون صمیمی شده و از صحبت کردن با اون در مورد یه سری مسائل ( پسرا و ....)لذت میبره به طوری که حتی جواب سلام من رو هم به زور میده و تا وارد مدرسه میشه میره سمت اون و باهاش شروع به صحبت میکنه و من رو هم توی بحثشون راه نمیدن و دوست هم ندارم که بدن چون من از صحبت در مورد چنین مسائلی و دخالت توی زندگی بقیه (که مثلا فلان فرد مدرسه با چه پسری دوسته و کی با هم قرار گذاشتن و ....)که هیچ ارزشی هم نداره هیچ لذتی نمیبرم نمیدونم گناه من این وسط چیه که باید تنها بمونم؟ گناه من اینه که توی این جور مسائل نیستم؟ یعنی توی این جامعه اگه توی این مسائل نباشی باید طرد بشی؟